9 Üroterapistlerin rolü Üroterapi özellikle üroterapistin bir tedavi planı yapması ve tedavi sırasında çocuğa ve ebeveynlere danışmanlık yapması ile sağlanır. Üroterapistler beceri öğretir ve davranış kalıplarını değiştirmek için tavsiyelerde bulunur; bu nedenle, çocuğa koçluk yapabilmeli ve çocuk ile ebeveynlerle sık ve iyi iletişim kurabilmelidir. Bazı durumlarda, üroterapist tedaviye ara verme cesaretine sahip olmalıdır. İyi sonuçlar alınmadan devam eden tedavi, çocuklarda ve ebeveynlerde hayal kırıklığına ve motivasyon kaybına neden olabilir. Fizyoterapistlerin rolü Fizyoterapistler, kas disfonksiyonunu değerlendirmede, defekasyonu kolaylaştırmak ve disfonksiyonel işemeyi tedavi etmek için gerekli olan pelvik taban kaslarını gevşetme, güçlendirme veya dayanıklılık kazandırma gibi egzersizleri düzenleme konusunda donanımlıdırlar. Fizyoterapist kas-iskelet sistemi değerlendirmesine ve hareket analizine katkıda bulunur. Fizyoterapistler pelvik taban ve abdominal kas fonksiyonunun değerlendirilmesi için abdominal ve perineal ultrasonografi kullanabilir, biofeedback uygulamalarını yapabilir. Klinisyenlerin rolü Klinisyen (ürolog/çocuk doktoru) çocuğun semptomlarını, tıbbi geçmişini değerlendirip fizik muayeneyi yaparak nörojenik ve anatomik sorunları dışlayacaktır. Tıbbi ekip, üroterapinin başarısız olması durumunda ilaç tedavisi düzenlemeye ve/veya invaziv ürodinamik inceleme ya da sistoskopi gibi ileri tetkiklerin yapılmasına karar verebilir. Psikologların rolü İnkontinans çok çeşitli psikolojik semptomlar ve rahatsızlıklarla ilişkili olabilir. CBCL (Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği) veya SDQ (Güçler ve Güçlükler Anketi) gibi davranış anketleri duygusal ve davranışsal sorunlara işaret ediyorsa, tam bir psikiyatrik/psikolojik değerlendirme ve tedavi gereklidir. Ayrıca tedavi davranış sorunları, anksiyete veya depresyon gibi nedenlerle başarısız olduğunda, bir psikoloğun tavsiyesine başvurmak faydalı olacaktır.20
RkJQdWJsaXNoZXIy NjM1NTk=